Aksara Sunda: Leuwih Apal Kana Aksara Sunda

Aksara mangrupa wujud kamajuan adab jeung jadi jati diri hiji bangsa. Aksara Tatar Sunda geus dipikawanoh ti abad ka-4 Masehi dina mangsa Karajaan Tarumanagara. Sanajan kitu, sababaraha tulisan anu ditulis dina waktu éta teu bisa kapanggih, lantaran pamakéan bahan dijieun pikeun nulis dijieunna tina kertas, daun jeung kulit dimana bahan ieu babari pisan ancur. Aksara Sunda jarang digunakeun ku urang Sunda, tapi masih bisa kapanggih dina sababaraha pananda jalan.

Aksara Sunda ieu diwangun ku 7 aksara sora (vokal bebas). Dina vokalna aya dua e dimana dua hurupna, aya dua cara macana saperti dina basa Indonesia nyebatkeun "apel siang" sareng "apel merah". Dina aksara Sunda, bédana ieu ditandaan ku tanda " ' " pikeun dibaca siga apel siang.

Dina aksara ngalagena (konsonan), béda jeung aksara Indonésia anu mandiri atawa henteu ditambahan vokal, nulis dina aksara Sunda konsonan ditambahan ku vokal a saperti ba, ca, da jeung sajabana.

Salian vokal jeung konsonan dina aksara Sunda, aya ogé wilangan (wilangan) anu diwangun ku 9 wilangan.***

Sumber materi : Suryani, Elis. 2011